خلق عصمت
خاطراتت را
به گزند
چندش آور فراموشی ها نمی سپارد،
و عظمت
وجودت را به مرگ.
بالهایت
شکست
با ریشه
هایت،
اما،
چه خواهند
کرد؟
سی وپنج سال گذشت ولی هنوز هم خونشان می جوشد و یادشان زنده است هنوز در خیابانهای فومن طنین شعار مرگ بر خمینی هنگام تشیع جنازه این قهرمانان مجاهد شنیده میشود
سحرگاه
10 مرداد 1360 بود که چهار مجاهد خلق "هرمز عابدی باخدا عموی بنده" ، سید محمود
حجتی ، فخر الدین
ابراهیمی و علی الوندپور از هواداران مجاهدین در زندان پل عراق رشت تیرباران شدند .
آنها که جرمشان بی گناهی بود قبل از 30خرداد سال 60 دستگیر شده بودند چند
ساعت قبل از اعدام در یک دادگاه فرمایشی که تماشاچیان اکثرا از اوباش چماق دار رژیم
بودند قاضی دادگاه آخوندی بود به نام قتیل زاده
که در قساوت زبان زد بود این شیخک پلید ولی در این دادگاه هرمز عابدی باخدا جانانه
از مواضع خود و سازمان دفاع کرد در حالی که شعار مزدوران رژیم مانع از صحبت های او
میشد ولی او با صدایی رسا از ایدولوژی خود و هم رزمانش دفاع کرد طوری که آخوند جلاد
قتیل زاده به بقیه دیگر اجازه دفاع نداد و همانجا حکم اعدام هرمز و یارانش را صادر
کرد .
دفاعیات
هرمز هنوز بعد از سال ها به گفته بعضی از مزدوران سابق که در دادگاه حضور داشتند شجاعت
هرمز و یارانش را نشان می دهد . وقتی هرمز را اعدام کردند و جزو اولین اعدامی بود جسد
او را تحویل دادند . مردم فومن به خاطر مردمی بودن هرمز او را تشییح جنازه کردند طوری
که جسد او را مدت ها روی دست خود با شعار مرگ بر خمینی می چرخاندند
.
سپس
او را در قبرستان عمومی فومن به خاک سپردند...
مجاهد شهید سید محمود حجتی از مدیران
دبیرستانی در شفت بود و مجاهد شهید فخر الدین ابراهیمی که معاون محمود بود هنوز که
هنوز شاگردانشان از آنها به نیکی یاد می کنند . مجاهد شهید علی الوند پور برادر مجاهد
شهید پروانه الوندپور بود . او را هم در کنار هرمز به خاک سپردند
.
با آن که بارها سنگ مزار آن ها را شکستند اما هنوز مزارشان با نامشان در آن
قبرستان جایگاه خاصی دارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر